#My Month| April

In april heb ik op de blog weinig van mezelf laten horen, maar laten we er vandaag verandering in brengen. Ik blik met jullie terug op april, een maand die naar mijn mening voorbij is gevlogen!

In april had ik een weekje verlof en daarom vertrokken wij richting Oostenrijk voor 6 nachten. Een plogje van deze reis vind je hier terug.

Natuurlijk was het ook Pasen en daardoor stond onze salontafel vol met chocolade-eitjes. Hmm, hier kon ik toch maar moeilijk afblijven. Goed (of slecht) nieuws: ze zijn bijna op!

Mijn nicht had mij en de andere nichtjes vriendelijk uitgenodigd voor een dinertje bij haar thuis en ze heeft dat super gedaan! Zoals je op de foto’s kunt zien zag het er lekker uit (en was ook lekker). We hebben ons goed geamuseerd :)

Nog een etentje voor mijn papa/broer zijn verjaardag in Gent. We aten in de Mosquito Coast, waar ik een falafelsalade voor het eerst probeerde. Was zeker wel geslaagd! Daarna gingen we nog een warme choco drinken bij Betty in de Rococo. Opmerkelijk; ze hebben er geen licht en geen haast! Wel kaarsen en een pianospel :)

22 april was er een verjaardagsfeestje voor de eerste verjaardag van mijn neefje. We vierden dit met een lekker barbecue en nog wat entertainment door de jarige himself :) Too cute.

De dag erop stond mijn ventje om 13u40 klaar aan de start van de Strong Viking Obstacle Run in Puyenbroeck. Hij en zijn collega’s gingen voor de 13 kilometer, waaronder 33 obstakels die ze moesten zien te overwinnen. Wij als toeschouwers konden ze bij 3 attracties zien en het levert zeker leuke beelden op !

And as we speak zit ik in Londen en hier komt ongetwijfeld ook nog een plogje van. Veel plezier in mei!

Plog | Oostenrijk

Het is ondertussen al een tijdje geleden dat er hier iets op de blog iets verscheen, mede door wat drukke weken en het verlies van mijn gsm – meer hierover later. Van 9 tot 15 april gingen mijn man en ik richting Matrei in Osttirol (Oostenrijk dus). Het moest eigenlijk een verrassingsreisje zijn waarvan ik de bestemming op voorhand niet zou weten, maar dat is een beetje in het water gevallen.

Soit, off we go. 1051 km op de teller, of een goeie elf uur op de weg (en een uurtje niet op de weg – plas en eetpauze enzo). De bergen verschenen pas toen onze route bijna op z’n einde was. Maar het was het wachten waard.

Aangekomen in Hotel Rauter om 20u40. Jammer van de kamer was dat er twee aparte matrassen en donsdekens waren, maar dat zorgt natuurlijk ook wel voor een (iets) betere nachtrust :). We hadden mooie badkamer met bad en een balkon met het mooiste uitzicht – jawel, die op de bergen.

Maar we waren dus ’s avonds toegekomen en gelukkig stond voor ons een avondmaal klaar. We kozen voor een halfpensionformule maar wisten niet wat we konden verwachten van het avondeten. Bleek dat het vrij restaurantwaardig was en we gewoon elke avond een viergangenmenu kregen. Honger hadden we alleszins niet!

De eerste dag gingen we de natuur in en maakten we een wandeling in het Hohe Tauern National Park. Dit gebied is vrij uitgestrekt en het was niet gemakkelijk om een startpunt te vinden. Wij dachten dat we juist waren gestart, maar na 2 uur wandelen bleken we aan het echte startpunt te komen. Gelukkig was de wandeling wel de moeite waard en hebben we toch een mooi dagje kunnen vullen.

Oorspronkelijk was het niet de bedoeling om te gaan skiën, maar aangezien we eigenlijk – en letterlijk – middenin het skigebied zaten (nabij Grossglockner) kon ik toch geen nee zeggen. Acht jaar geleden stond ik enkele uren op een snowboard dus ik dacht dat ik dat wel nog onder de knie had. Auwch… pijnlijke confrontatie. Ik heb het zo’n 3 keer opgegeven nadat ik zo’n 42 keer op mijn poep was gevallen. Nog een bummer – ik verloor er mijn Iphone met nog meer leuke foto’s en herinneringen :( .

Met een lichaam vol spierpijn bleven we toch niet stilzitten en gingen we terug naar het Nationale Park Hohe Tauern, deze keer met de auto naar het startpunt :). We kochten al voor onze reis een snowtube (een fancy woord voor een band om in de sneeuw mee te slieren) en gingen hiermee de sneeuw in. We vonden een plekje dat nog onaangeroerd was en waar geen passage was dus die hadden we direct geclaimd. Eerst een paar keer naar beneden glijden om het goed glad te maken en na zo’n 6 keer was het gewoon TE glad. Toen vlogen zowel mijn man en ik in de lucht en vielen naast de sneeuw.

Op donderdag verkenden we het stadje Lienz. We maakten een wandeling langs een kasteeltje-meertje-bosje en bleven even zonnen terwijl we naar de rodelende mensen keken.

Vrijdag trokken we terug de skipiste op en deze keer koos ik ervoor om ski’s aan te trekken. Die kon je trouwens huren in een winkel vlak naast de kabelbaan. Was me dat een verschil! Met wat hulp van m’n ventje kon ik toch al een kleine piste aan – toch wel trots op mezelf.

De hele week hadden we SUPER weer. Zelfs bovenop de skipiste was het 14°C. Zaterdagmorgen (vertrekdag) stonden we op met dit ▲ uitzicht. We gingen om 8 uur vertrekken dus het kon niet beter getimed zijn. De weg terug naar huis bestond inderdaad uit wat buitjes, maar van onze reis hebben we zeker genoten!

Zijn jullie op reis geweest in de paasvakantie? 

3 x Concealer | Wie wint?

Concealer is een product dat tot mijn dagelijkse make-up routine behoort. Zelf heb ik zeer fijne huid onder mijn ogen en daar zie je al snel paarse/blauwe verkleuringen verschijnen. Concealer is dus een must om die verkleuring weg te krijgen en een wakkere blik te creëren. Veel heb ik er nog niet getest, maar diegene die ik reeds heb geprobeerd laat ik jullie vandaag zien. 

MUR Ultra Brow | Review

Help – Een beetje paniek toen ik door het poeder heen de pan bereikte van de Eyebrowkit van H&M. Het behoorde immers al bijna 2 jaar tot mijn dagelijkse make-up routine en zo snel als ik kon sloeg ik een nieuw product in zodat mijn wenkbrauwen geen aandacht tekort komen. Ik ging voor het Ultra Brow Palette van Makeup Revolution (Medium to Dark). Een all-in-one setje dat hopelijk aan mijn verwachtingen voldoet.